Το τηλεφωνικό κέντρο

Εσωτερικό τηλεφωνικού κέντρου Siemens 

Αν μια εταιρία, ή ένας οργανισμός, ή γενικά μια εγκατάσταση με πολλές θέσεις τηλεφωνικών συσκευών θέλουν να επικοινωνούν μεταξύ τους χωρίς να χρεώνονται εξαρτώμενοι από τον Ο.Τ.Ε., μπορούν να εγκαταστήσουν ένα αυτόνομο τηλεφωνικό κέντρο.
Αυτή η πρακτική είναι και η πιο συνηθισμένη γιατί προσφέρει και άλλα οφέλοι στους χρήστες της.
Βέβαια, ένα απομονωμένο αυτόνομο σύστημα δεν είναι το σύνηθες για πολιτική χρήση, γι' αυτό και είναι συνδεδεμένα με το τηλεφωνικό δίκτυο του Ο.Τ.Ε.

Τα τηλεφωνικά κέντρα πρέπει να τα βλέπουμε ως ένα υπολογιστή με συγκεκριμένο software γιατί στην πραγματικότητα αυτό είναι.
Έχουν μόνιμη σύνδεση με επαναφορτιζόμενες μπαταρίες όπως είναι ένας υπολογιστής με το u.p.s. του.
Το σύνηθες στα τηλεφωνικά κέντρα είναι η ύπαρξη καρτών που κουμπώνουν στην κεντρική μητρική κάρτα προσφέροντας περισσότερες λειτουργίες, παραπάνω απλές αναλογικές γραμμές, ψηφιακές γραμμές ή εξωτερικές γραμμές, γραμμές του Ο.Τ.Ε. δηλαδή, ανάλογα με τις ανάγκες.
Για όλες τις εσωτερικές γραμμές υπάρχει ένα ζεύγος αγωγών, δυο καλώδια δηλαδή, που ξεκινούν από το κέντρο, συνήθως από κουτί με κλέμενς που βρίσκεται δίπλα στο κέντρο, και καταλήγουν στην κάθε συσκευή. Για τις γραμμές από τον Ο.Τ.Ε. αντίθετα, μπορεί να συνδεθούν γραμμές με πολυπλεξία και με ένα ζεύγος να αρκεί για 10 νούμερα.

Ο αριθμός των συσκευών μπορεί να είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των τηλεφωνικών αριθμών που αντιστοιχούν στα νούμερα που χρεώνει ο Ο.Τ.Ε.

Τυπικές κλεμοσειρές για τηλεφωνικές γραμμές.
Κάθε σειρά έχει 10 ζεύγη - 10 γραμμές.

Οι ψηφιακές εσωτερικές γραμμές είναι γραμμές που μαζί με το σήμα της φωνής "περνούν" και ψηφιακές πληροφορίες μαζί, όπως η αναγνώριση κλήσης με συνοδευόμενο κείμενο ή η ύπαρξη κεντρικού τηλεφωνικού κατάλογου. Η κάθε κατασκευαστική εταιρεία τηλεφωνικών κέντρων έχει και το δικό της πρωτόκολλο για τις ψηφιακές γραμμές της γι΄ αυτό και συνεργάζονται μόνο με δικά της μοντέλα. Σε αντίθεση με τις απλές αναλογικές γραμμές που είναι ίδιες για όλες τις εταιρείες και ίδιες σε όλα τα σπιτικά τηλέφωνα.

Το εσωτερικό νούμερο, που μπορούν να το "δουν" μόνο όσες συσκευές είναι συνδεδεμένες με το κέντρο, είναι συνήθως τριψήφιο. Είναι θέμα προγραμματισμού αν αυτά τα τρία ψηφία θα είναι τα ίδια με τα τρία τελευταία ψηφία του αριθμού που αντιστοιχεί με το "εξωτερικό" νούμερο που μπορεί να έχει η συσκευή. Είναι επίσης θέμα προγραμματισμού τα "διακαιώματα" που θα έχει η κάθε συσκευή, αν θα μπορεί να "καλεί" αστικά, υπεραστικά, κινητά ή άλλης κατηγορίας νούμερα, όπως και η ύπαρξη "κωδικών" για συγκεκριμένους χρήστες.