Το τρανζίστορ. Transistor

Το τρανζίστορ είναι το ηλεκτρονικό στοιχείο με την μεγαλύτερη παρουσία από όλα τα υπόλοιπα, σε όλες τις ηλεκτρονικές, αναλογικές ή ψηφιακές, συσκευές.

npn τρανζίστορ 

Η απλή μορφή του έχει τρία άκρα σε δυο μορφές PNP (Positive Negative Positive, θετικό αρνητικό θετικό) και NPN (Negatine Positive Negative, αρνητικό θετικό αρνητικό) από την σειρά των στρώσεων πυριτίου που έχουν. Η κάθε στρώση είναι ο συλλέκτης (P) η βάση (N) και ο εκπομπός (P) π.χ. για ένα PNP τρανζίστορ. 

Για να έχουμε κύκλωμα με δυο άκρα εισόδου και δυο άκρα εξόδου συνδέεται η είσοδος με την έξοδο με κοινό σημείο. Έτσι έχουμε συνδεσμολογία κοινού εκπομπού κοινής βάσης ή κοινού συλλέκτη. 

Το όνομα transistor "βγαίνει" από την αρχή της λέξης transient (= μεταφερόμενη) και την κατάληξη της λέξης resistor (= αντίσταση) γιατί φαινομενικά "μεταφέρεται" αναλογικά η αντίσταση της εισόδου του στην έξοδό του.
Με άλλα λόγια όταν στην είσοδο του περνάει ένα μικρό ρεύμα, εκείνη την στιγμή η αντίσταση στην είσοδο έχει μια συγκεκριμένη τιμή, την ίδια στιγμή στην έξοδο παρουσιάζεται μια ανάλογη μικρότερης τιμής αντίσταση.

pnp τρανζίστορ 

Αλλάζοντας το ρεύμα στην είσοδο π.χ. με ηλεκτρικό σήμα από ένα μικρόφωνο, αλλάζει συνεχώς η αντίσταση εισόδου (σε σχετικά μεγάλες τιμές) και αναλόγως η αντίσταση εξόδου (σε σχετικά μικρές τιμές).
Αν λοιπόν βάλουμε μια πηγή τάσης στην έξοδο του, το ρεύμα που θα περνάει θα είναι αναλόγως μεγαλύτερο από αυτό της εισόδου. Αυτή είναι η λειτουργία ενίσχυσης του τρανζίστορ.

Επειδή δεν υπάρχει απεριόριστη δυνατότητα ενίσχυσης, κάποια στιγμή όσο και να μεγαλώνουμε το ρεύμα εισόδου το ρεύμα εξόδου παραμένει στο μέγιστο δυνατό, φτάνει δηλαδή σε κορεσμό (κόρο). Αν κόψουμε το σήμα εισόδου τότε έχουμε μηδέν ρεύμα και στην έξοδο (αποκοπή).
Στα ψηφιακά κυκλώματα τα τρανζίστορ δουλεύουν σε αυτές τις δυο καταστάσεις, κόρο και αποκοπή, μηδέν και ένα ή ένα και μηδέν αναλόγως τον ορισμό.